Thursday, June 14, 2012

Λευκός χρυσός

Όσοι από εσάς είσαστε ορκισμένοι εχθροί των σπαραγγιών, το πιο πιθανό είναι να σας δυσαρεστήσω με αυτή μου την ανάρτηση διότι, όπως και στην προηγούμενη, θα μιλήσω για σπαράγγια. Κατάντησα βαρετή το ξέρω, αλλά υπομείνετέ με, είμαι ενθουσιασμένη. Αγαπητέ αναγνώστη, ανακάλυψα ότι τελικά μου αρέσουν τα λευκά σπαράγγια και αν δεν μισούσα τα θαυμαστικά, θα πρόσθετα μερικές χιλιάδες στο τέλος αυτής της πρότασης.






Βλέπεις, υπήρξα σκληρή με αυτά τα στρουμπουλά δόρατα με το ιβουάρ χρώμα και για πολλά χρόνια αρνιόμουν να τα δοκιμάσω. Ζώντας όμως στην Ολλανδία, τη χώρα των λευκών σπαραγγιών, ή του λευκού χρυσού όπως χαϊδευτικά αποκαλούνται από τους ολλανδούς, δε θα μπορούσα παρά να υποκύψω στη συνεχή πίεση να τα γευτώ. Μπορεί να πέρασαν σχεδόν πέντε χρόνια για να τα βάλω στην κουζίνα μου αλλά την περασμένη εβδομάδα, περνώντας από ένα μανάβικο και φοβούμενη πως αυτή θα ήταν από τις τελευταίες μου ευκαιρίες να τα δοκιμάσω, τουλάχιστον γι' αυτή τη σεζόν, αγόρασα διστακτικά ένα μάτσο και, ιδού. Η υποφαινόμενη είναι πλέον φαν τους.






Τα λευκά σπαράγγια είναι πράγματι νοστιμότατα κι έχουν μια πιο γλυκιά, πιο ντελικάτη και λιγότερο "χορταρένια" γεύση από τα πράσινα. Έχουν ωστόσο πολλές ίνες και είναι απαραίτητο να καθαρίζονται επιμελώς πριν φαγωθούν. Αυτά τα στερημένα παντελώς από τις αχτίδες του ήλιου σπαράγγια, είναι τέλεια βρασμένα μαζί με μια πλούσια σάλτσα Ολλαντέζ (κλασικός συνδυασμός), μαγειρεμένα σε κρεμώδη σούπα ή, όπως ανακάλυψα προς μεγάλη μου έκπληξη, απλώς ωμά.






Καθαρίζεις τα σπαράγγια και τα κόβεις σε λεπτές κορδέλες. Ανακατεύεις τη ρικόττα μαζί με το ξύσμα ενός μοσχολέμονου κι ενός πορτοκαλιού μέχρι να έχεις ένα αφράτο μείγμα και στη συνέχεια φτιάχνεις το ντρέσινγκ με τα φιλέτα αντζούγιας και το χυμό του μοσχολέμονου. Περιχύνεις μ' αυτό τις κορδέλες των σπαραγγιών, αφήνοντάς τες να μαριναριστούν για λίγη ώρα, φρυγανίζεις το ψωμί, και φτιάχνεις μια απολαυστική και πεντανόστιμη μπρουσκέτα.






Παρεμπιπτόντως, άλλαξα εντελώς το ευρετήριο συνταγών μου, κάνοντάς το πολύ πιο λειτουργικό κι εύχρηστο. Ελπίζω να σας είναι πιο εύκολο να βρείτε αυτό που ψάχνετε. Ρίξτε μια ματιά.











Μπρουσκέτα με Λευκά Σπαράγγια και Ρικόττα
Προσαρμοσμένη από εδώ

Χρησιμοποίησα για το άλειμμα μια πλούσια σε λιπαρά ρικόττα, αλλά και μια απλή φρέσκια ρικόττα ή το δικό μας υπέροχο ανθότυρο μπορεί εύκολα να την αντικαταστήσει.

Επειδή τα λευκά σπαράγγια είναι πολύ ινώδη, χρειάζεται να καθαριστούν (με έναν κόφτη λαχανικών) δυο φορές για να φτάσετε στο ζουμερό και τρυφερό κομμάτι τους.






Μερίδες: 4 μπρουσκέτες

Υλικά

για το άλειμμα ρικόττας
250 γρ. ρικόττα
Ξύσμα 1 μοσχολέμονου (λάιμ)
Ξύσμα 1 πορτοκαλιού

για το ντρέσινγκ αντζούγιας
5 φιλέτα αντζούγιας σε ελαιόλαδο
Χυμό 1 μοσχολέμονου (λάιμ)
1 κουταλιά σούπας εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο

4-5 φρέσκα λευκά σπαράγγια
4 χοντροκομμένες φέτες ψωμιού (ζυμωτό ή πολύσπορο)
Αλάτι
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
Μικρά φύλλα ρόκας

Ειδικά εργαλεία: γουδί και γουδοχέρι, κόφτης λαχανικών


Προετοιμασία

για το άλειμμα ρικόττας
Σε ένα μπωλ μεσαίου μεγέθους, προσθέστε τη ρικόττα, το ξύσμα μοσχολέμονου και το ξύσμα πορτοκαλιού. Αναμείξτε καλά μ' ένα κουτάλι, μέχρι να έχετε ένα κρεμώδες μείγμα.

για το ντρέσινγκ αντζούγιας
Σ' ένα γουδί, προσθέστε τα φιλέτα αντζούγιας και με το γουδοχέρι πολτοποιήστε τα. Προσθέστε το ελαιόλαδο και το χυμό μοσχολέμονου κι αναμείξτε καλά.

για τα σπαράγγια
Κόψτε μ' ένα μαχαίρι το κάτω, ξυλώδες κομμάτι (1 εκ. περίπου) των λευκών σπαραγγιών και με τον κόφτη λαχανικών καθαρίστε τα δυο φορές. Χρησιμοποιώντας και πάλι τον κόφτη, κόψτε τα σε λεπτές κορδέλες.

Σημείωση: Όπως προείπα, τα λευκά σπαράγγια είναι πολύ ινώδη και είναι δύσκολο να τα σχίσεις δαγκώνοντάς τα. Κόψτε λοιπόν τις μακριές κορδέλες σπαραγγιού σε μικρότερες για να είναι ευκολότερο να φαγωθούν πάνω στη μπρουσκέτα.


Τοποθετήστε τις κορδέλες σπαραγγιών σ' ένα μπωλ και περιχύστε με το ντρέσινγκ αντζούγιας. Ανακατέψτε μ' ένα πιρούνι κι αφήστε να μαριναριστούν για 10-15 λεπτά.

Εντωμεταξύ, φρυγανίστε στο φούρνο τις φέτες ψωμιού μέχρι να γίνουν κριτσανιστές. Αφήστε τες να κρυώσουν και αλείψτε ομοιόμορφα πάνω από κάθε φέτα το άλειμμα ρικόττας.
Προσθέστε τις κορδέλες σπαραγγιών από πάνω, πασπαλίστε με λίγο αλάτι και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι και γαρνίρετε με μερικά μικρά φύλλα ρόκας.
Αν θέλετε, περιχύστε με επιπλέον ντρέσινγκ.
Σερβίρετε τις μπρουσκέτες αμέσως.




13 comments:

  1. καλημερα! Μου αρεσει πολυ το ευρετήριο,κατατοπιστικότατο,με τα σπαράγγια δεν εχω καλη σχεση,αλλά ετσι που τα παρουσίασες θέλω να τα δοκιμάσω.........

    ReplyDelete
  2. Εγώ πάλι, δεν έχω αγοράσει ποτέ ούτε πράσινα, ούτε άσπρα. Μόνο άγρια έχω φάει, αλλά θα έρθει η ώρα μου όπως ήρθε και η δική σου, την οποία αξιοποίησες τέλεια μπορώ να πω!

    ReplyDelete
  3. Εγώ πάλι δεν τα έχω δοκιμάσει απλώς "μαριναρισμένα" όπως μας τα περιγράφεις Μάρθα μου.
    Ελαφρώς βρασμένα και αρτυμένα με λίγα μυρωδάτα μπαχαρικά.
    Και με βάζεις σε σκέψεις.
    Πολλές καλημέρες.

    ReplyDelete
  4. υπέροχα!! υπέροχα!!!

    ReplyDelete
  5. Τι φανταστική ιδέα! Θα το φτιάξω το βράδι της Κυριακής που έχω τραπέζι Γερμανο/ισπανο/ολλανδούς με ελληνικό μενού αλλά έψαχνα κάτι με σπαράγγια για περαστό στην αρχή! Οι μισοί θα βλέπουμε τη μπάλα και οι άλλοι μισοί αποτελέσματα εκλογών. (Ζούμε στη Φρανκφούρτη, πρώτη φορά σου γράφω, αλλά είμαι συνδρομήτρια καιρό). Τι απεριτίφ προτείνεις με αυτό;;

    ReplyDelete
  6. Nasia — καλημέρα! Χαίρομαι που σου άρεσε το ευρετήριο. Μου πήρε αρκετές ώρες για να το φτιάξω. Δοκίμασέ τα, ίσως αλλάξεις γνώμη :)

    kiki — σοβαρά; Δεν τα έχεις δοκιμάσει; Ναι, ήρθε η ώρα! Τα άγρια πάντως είναι νοστιμότατα.

    Penelope — καλημέρα! Είναι καλό να σε βάζω σε σκέψεις! Μπορεί την επόμενη φορά να τα δοκιμάσεις μ' αυτό τον τρόπο.
    Δε με λένε όμως Μάρθα :)

    peps — ευχαριστώ! ευχαριστώ!

    rosa — καλημέρα! Νομίζω πως ένα φρουτώδες λευκό κρασί όπως ένα pinot grigio ή ένα sauvignon blanc θα ήταν καλή επιλογή. Ελπίζω να ευχαριστηθείτε τις μπρουσκέτες!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Συγγνώμη σου ζητώ ΜΑΓΔΑ μας. Αλλά την ώρα που έγραφα είχα φίλη και συνάδελφο πάνω από το κεφάλι μου... που το ονομά της είναι Μάρθα. Σχολιάζαμε παρέα τα σπαράγγια σου και ο δαίμων του πληκτρολογίου μου "χτύπησε" :-))
      Φυσικά και γνωρίζω το όνομά σου, αφού καιρό τώρα σε παρακολουθώ καλή μου και ελπίζω να συγχωρέσεις το λάθος μου.

      Delete
    2. Μα το κατάλαβα πως έγινε κατά λάθος. Μη σε ανησυχεί καθόλου Πηνελόπη. :) Άσε που μου'χει τύχει και μένα άπειρες φορές!

      Delete
  7. Έπρεπε να βάλεις κουιζάκι, τι ξεκουράζεται πάνω στο ψωμί;
    δεν τα έχω δοκιμάσει, θα τα έχω υπ' όψιν

    ReplyDelete
  8. Τι ωραίες συνταγές παρουσιάζεις κάθε φορά! Ούτε εγώ τα έχω δοκιμάσει. Ούτε τα πράσινα ούτε τα λευκά. Αμα βρω θα πάρω οπωσδήποτε, θέλω να την δοκιμάσω την συνταγή σου. Να προσέξω κάτι συγκεκριμένο στην αγορά τους; Δεν ξέρω πως να διαλέγω τα καλά. Αν βρω πράσινα; Φιλιά πολλα!

    ReplyDelete
  9. Πολύ χρηστικό το ευρετήριο Μάγδα μου,χαίρομαι πολύ..(περιμένω με αγωνία το ψωμί με το προζύμι),φιλιά,Όλγα

    ReplyDelete
  10. Τέλειες οι φωτογραφίες, καταπληκτικό το ορεκτικό σου!
    Μα τι όμορφα που τα έχεις φτιάξει όλα! Τα σπαράγγια είναι όντως ένα ιδιαίτερο και κατά τη γνώμη μου εκλεπτισμένο λαχανικό που μπορείς να πειραματιστείς μαζί του άνετα!

    Φιλιά πολλά και καλημέρα!

    ReplyDelete
  11. manousina — έχεις δίκιο, ένα κουίζ θα είχε πλάκα!

    donkey and the carrot — ούτε και συ; Ααα μα πρέπει, είναι τόσο νόστιμα! Αυτά που πρέπει να προσέξεις στην αγορά λευκών σπαραγγιών είναι: η μυτερή άκρη τους να είναι ίσια και πολύ άσπρη, η βάση τους να μην είναι ξεραμένη, και γενικά να μην είναι πολύ μαλακά. Αν βρεις μόνο πράσινα, μπορείς κάλλιστα να φτιάξεις την μπρουσκέτα με αυτά.

    Όλγα — χαίρομαι που άρεσε!

    Χρυσαυγή — σ' ευχαριστώ! Καλή σου μέρα!

    ReplyDelete