Wednesday, October 30, 2013

Γεύμα για έναν

Τα ρολόγια γύρισαν μια ώρα πίσω. Οι μέρες τώρα είναι μικρές και νιώθω έντονα πως ο χειμώνας δεν αργεί να έρθει. Η θερμοκρασία συνεχίζει να πέφτει και η βροχή είναι επίμονη και δυνατή σαν να ξύπνησε απότομα από την ασυνήθιστα μακριά καλοκαιρινή της νάρκη.






Τα δέντρα, γεμάτα κιτρινόχρωμα και χρυσαφί φύλλα, διψάνε γι’ αυτήν. Γεμίζουν τους δρόμους και τα πεζοδρόμια χωρίς ίχνος ρομαντισμού. Είναι ενοχλητικά όπως κολλάνε στις σόλες των παπουτσιών μου και καταλήγω να τα φέρνω μέσα στο σπίτι, αφήνοντάς τα έπειτα ξωπίσω μου σε κάθε δωμάτιο, σαν άλλη Γκρέτελ τα ψίχουλα στο δάσος.






Υπάρχουν μέρες που δεν μπορεί να με βγάλει κανείς μέσα απ’ τη κουζίνα όσο κι αν προσπαθήσει. Μέρες που στη μαγειρική βρίσκω το φάρμακο που κάνει όλες τις κακές σκέψεις να εξαφανιστούν απ’ το μυαλό μου. Και μετά υπάρχουν μέρες που δεν αντέχω να στέκομαι εκεί ούτε δευτερόλεπτο, μέρες που ξέρω ότι χρειάζομαι διάλειμμα απ’ τη μαγειρική, μια παύση. Έτσι είμαι με όλες μου τις μεγάλες αγάπες.






Γεύμα για έναν.
Σπιτικό κριθαρένιο ψωμί, φρυγανισμένο για πιο ενδιαφέρουσα υφή, βραστό αβγό κι ένα ώριμο αβοκάντο, σχεδόν κρεμώδες, ποτέ πολτοποιημένο. Έχω τις προτιμήσεις μου. Θαλασσινό αλάτι Maldon, γιατί είναι το καλύτερο, κι ένα ποτήρι νερό.






Μια τελευταία σκέψη. Είμαι πολύ τυχερή που τον έχω δει να παίζει live. Rest in peace, Lou.
Σας αφήνω με αυτό.








Κριθαρένιο Ψωμί με Αβοκάντο και Βραστό Αβγό

2 φέτες κριθαρένιου ψωμιού
1 ώριμο αβοκάντο
1 μεγάλο αβγό
Θαλασσινό αλάτι σε μορφή νιφάδων (όπως το Maldon)


Φρυγανίστε το ψωμί.
Κόψτε το αβοκάντο στη μέση και αφαιρέστε την ψίχα. Κόψτε την σε φέτες.
Βράστε το αβγό όσο σφιχτό ή μελάτο το θέλετε. Καθαρίστε και κόψτε το στη μέση.
Αλατίστε το αβοκάντο και τ’ αβγό.
Γεύμα για έναν, έτοιμο.





Saturday, October 26, 2013

Κριθαρένιο ψωμί

Δεν έχω βρει ακόμα αρτοποιείο στη Χάγη που να μπορώ να αποκαλέσω αγαπημένο μου. Με είχε πλανέψει ένα προ καιρού αλλά όταν το ψωμί του από καλό έγινε μέτριο κι έπειτα κακό, δεν μπορούσα να δεχτώ τέτοια κατρακύλα και δεν ξαναπάτησα.






Υπάρχει ένας εξαιρετικός γαλλικός φούρνος στο κέντρο της πόλης που φτιάχνει μπαγκέτες που μπορούν κάλλιστα να ανταγωνιστούν αυτές του Παρισιού. Ένας άλλος στη γειτονιά μου που φτιάχνει υποφερτό προζυμένιο ψωμί, και κανα-δυο άλλοι που ενώ υπόσχονται ωραίο πολύσπορο τις περισσότερες φορές απογοητεύουν.






Και να’ μαι λοιπόν πάλι στο μηδέν, αναζητώντας εκείνο το φούρνο που προσφέρει καλό ψωμί. Αυτό ζητάω, καλό ψωμί. Ένα καρβέλι, μια φρατζόλα που να έχει γεμάτη γεύση. Τίποτα φανταχτερό και περίπλοκο, μα ένα ψωμί ικανό να με κάνει να το λαχταράω, που να με οδηγεί να φτιάχνω φαγητά μόνο και μόνο για να το συνοδεύσουν· σούπες, λαδερά, αβγά μελάτα.






Το θέμα είναι πως το αγαπώ πολύ το ψωμί. Δεν μπορώ να φάω δίχως αυτό. Και ως άνθρωπος που τρώει πολύ ψωμί, θέλω τουλάχιστον να είναι υγιεινό και καλής ποιότητας, φτιαγμένο με καλό αλεύρι κι όχι αυτά τα ψωμιά που είναι κάτασπρα και ψεύτικα και που φιλοδοξούν να γίνουν σφουγγάρια παρά φρατζόλες. Ξέρετε, εκείνα που είναι τόσο γλυκά που νομίζεις ότι τρως τσουρέκι και που περιέχουν όσα συντηρητικά μπορεί να βάλει ο νους σας.






Μη με παρεξηγείτε, το άσπρο ψωμί μου αρέσει, το τρώω, αλλά για να το ευχαριστηθώ θέλω να είναι άριστης ποιότητας.






Μακάρι να είχα χρόνο να φτιάχνω κάθε μέρα σπιτικό ψωμί, αλλά δυστυχώς αυτό είναι ανέφικτο. Όποτε λοιπόν βρίσκω χρόνο, επιλέγω να ζυμώνω τα αγαπημένα μου είδη. Ένα απ’ αυτά είναι αυτό το ελληνικό παραδοσιακό κρίθινο καρβέλι.






Έχει μια γήινη, μεστή γεύση που δύσκολα συναντάται σε άλλα ψωμιά. Έχει σκληρή και τραγανή κρούστα, και μαλακιά και συνάμα σφιχτή ψίχα που είναι ελαφρώς υγρή και με διακριτή τη γεύση του κριθαριού και του αλευριού ολικής άλεσης.






Είναι το ιδανικό ψωμί για βούτηγμα σε κάθε λογής σάλτσες αλλά και για παπάρες σε σαλάτες με προτίμηση τη χωριάτικη. Είναι τέλειο για κρουτόνς, σχεδόν ντακάκια σε μπουκιές, συνοδεύει άψογα ωμά ή ψητά λαχανικά και κάνει ένα πρώτης τάξεως σάντουιτς.






Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως πρέπει να σταματήσω να ψάχνω για καλό φούρνο και να προσπαθήσω να βρω χρόνο ώστε να φτιάχνω τα δικά μου ψωμιά.











Κριθαρένιο Ψωμί

Αυτό που μ’ αρέσει σ’ αυτό το ψωμί, πέρα φυσικά απ’ τη γεύση του, είναι ότι είναι πανεύκολο να φτιαχτεί και μάλιστα στο χέρι, γιατί δεν χρειάζεται έντονο και πολύ ζύμωμα αντιθέτως με τα υπόλοιπα ψωμιά που φτιάχνω που συνήθως χρειάζονται μίξερ βάσης. Επίσης, κρατάει τέλεια για 4-5 μέρες. Πόσα ψωμιά κρατάνε τόσο;






Γίνεται 1 καρβέλι γύρω στα 900 γρ.

Υλικά
270 γρ. αλεύρι κρίθινο ολικής άλεσης (δηλαδή με το πίτουρο)
155 γρ. αλεύρι σταρένιο ολικής άλεσης
150 γρ. άσπρο δυνατό (σκληρό) αλεύρι συν έξτρα αν χρειαστεί
11 γρ. ξηρή στιγμιαία μαγιά
½ κουταλιά σούπας ψιλή ζάχαρη
30 ml εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο
350 ml χλιαρό νερό
¾ κουταλάκι γλυκού αλάτι

Ειδικά εργαλεία: γαβάθα/λεκάνη για το ζύμωμα (χρησιμοποιώ μια μεγάλη εμαγιέ), πλαστική μεμβράνη, γάστρα μαντεμένια ή πήλινη με καπάκι, ή πέτρα ψησίματος, ή λαμαρίνα για το ψήσιμο του ψωμιού, λαδόκολλα


Προετοιμασία
Σε μια γαβάθα, ρίξτε τα αλεύρια, τη μαγιά και τη ζάχαρη κι ανακατέψτε καλά με μια ξύλινη κουτάλα. Κάντε μια γούβα στη μέση και ρίξτε το ελαιόλαδο, το νερό και το αλάτι.
Αναμείξτε με τα χέρια μέχρι να σχηματιστεί μια πρόχειρη ζύμη κι έπειτα ζυμώστε για 5 λεπτά περίπου, μέχρι να έχετε μια εύπλαστη ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια ή στα τοιχώματα της γαβάθας αλλά να παραμένει λιγάκι υγρή. Η ζύμη, λόγω των τύπων αλευριού που περιέχει, θα είναι σφιχτή κι όχι αεράτη όπως το ψωμί που φτιάχνεται εξ ολοκλήρου με άσπρο αλεύρι.


Σχηματίστε τη ζύμη σε μπάλα και ακουμπήστε την μέσα στη γαβάθα. Καλύψτε με πλαστική μεμβράνη και αφήστε τη ζύμη σε ζεστό μέρος μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο. Θα πάρει γύρω στα 40 λεπτά, αναλόγως πόσο ζεστός είναι ο χώρος που θ' αφήσετε τη ζύμη.


Σημειώσεις για το ψήσιμο του ψωμιού
Έχω χρησιμοποιήσει κατά καιρούς τρεις διαφορετικούς τρόπους για να φτιάξω αυτό το ψωμί: σε μαντεμένια γάστρα, σε πέτρα ψησίματος και σε λαμαρίνα. Τα καλύτερα αποτελέσματα τα έχω στη μαντεμένια γάστρα και στην πέτρα ψησίματος, και μάλιστα στη δεύτερη περίπτωση, βάζω ένα ταψί στον πάτο του φούρνου και μόλις ακουμπάω το ψωμί πάνω στην πέτρα, ρίχνω μερικά παγάκια στο ταψί από κάτω ώστε να δημιουργηθούν υδρατμοί, οι οποίοι βοηθούν στη δημιουργία τραγανής κόρας. Το ίδιο αποτέλεσμα έχει και το ψήσιμο στη γάστρα διότι, καθώς το καπάκι κλείνει ερμητικά, δημιουργούνται μέσα υδρατμοί που καθυστερούν την δημιουργία κρούστας επιτρέποντας έτσι στο ψωμί να φουσκώσει πριν δημιουργηθεί η κόρα, η οποία γίνεται αξεπέραστα τραγανή.
Βέβαια, μπορείτε να ψήσετε το ψωμί σε λαμαρίνα και να βάλετε και πάλι παγάκια σε ένα ταψί που θα ακουμπήσετε στον πάτο του φούρνου σας αλλά το ψήσιμο στην πέτρα κάνει τη διαφορά. Η πέτρα (όπως και η γάστρα) κρατάει την υψηλή θερμοκρασία χωρίς να καίει τον πάτο του ψωμιού.

Όπως και να’χει, σε καμία περίπτωση δεν θέλω να σας πω πως δεν αξίζει να το φτιάξετε αν δεν έχετε πέτρα ψησίματος ή γάστρα, απλώς οφείλω να είμαι ειλικρινής για το αποτέλεσμα.

Για ψήσιμο σε γάστρα ή με πέτρα ψησίματος προθερμάνετε το φούρνο σας στους 225 βαθμούς Κελσίου βάζοντας μέσα στο φούρνο είτε την γάστρα (με το καπάκι), είτε την πέτρα ψησίματος (και αν θέλετε και ένα ταψί στον πάτο του φούρνου για να ρίξετε παγάκια).
Για ψήσιμο με λαμαρίνα προθερμάνετε στους 180-185 βαθμούς Κελσίου.


Μόλις φουσκώσει η ζύμη, βγάλτε την μέσα από το μπωλ και ζυμώστε την σε μια καθαρή αλλά όχι αλευρωμένη επιφάνεια εργασίας (η ζύμη δεν θα πρέπει να κολλάει) για μερικά δευτερόλεπτα για να ξεφουσκώσει. Θα έχετε μια μαλακιά και κάπως αφράτη ζύμη. Σχηματίστε μια μπάλα κι έπειτα πιέστε την από πάνω για να πλατύνει. Με ένα μεγάλο μαχαίρι, κάντε 3 χαρακιές (δείτε και την φωτογραφία) και:


Αν ψήνετε σε μαντεμένια/πήλινη γάστρα (εγώ χρησιμοποιώ αυτήν), πάρτε ένα κομμάτι λαδόκολλας, τσαλακώστε το καλά, βγάλτε τη γάστρα απ’ το φούρνο και τοποθετήστε μέσα τη λαδόκολλα. Αμέσως βάλτε τη ζύμη μέσα στη γάστρα, βάλτε το καπάκι και βάλτε τη γάστρα στο φούρνο. Κατεβάστε αμέσως τη θερμοκρασία του φούρνου στους 190 βαθμούς και ψήστε για 30 λεπτά. Αφαιρέστε το καπάκι απ’ τη γάστρα και ψήστε το ψωμί για άλλα 25 περίπου λεπτά, μέχρι να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα.

Αν ψήνετε πάνω σε πέτρα ψησίματος, πασπαλίστε την με λίγο ψιλό σιμιγδάλι πριν βάλετε από πάνω τη ζύμη. (Αν έχετε βάλει ταψί στον πάτο, ρίξτε 10-12 μεγάλα παγάκια και κλείστε αμέσως την πόρτα του φούρνου). Κατεβάστε αμέσως τη θερμοκρασία του φούρνου στους 190 βαθμούς και ψήστε για 50 λεπτά περίπου, μέχρι να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα.

Αν ψήνετε πάνω σε λαμαρίνα, καλύψτε τον πάτο με λαδόκολλα πριν βάλετε από πάνω τη ζύμη. Ψήστε στο χαμηλό ράφι του φούρνου για 40 λεπτά κι έπειτα μεταφέρετε στο μεσαίο ράφι και ψήστε για άλλα 25-30 λεπτά, μέχρι να πάρει ένα χρυσοκάστανο χρώμα.

Ένας γενικός κανόνας για να καταλαβαίνετε αν το ψωμί είναι έτοιμο, είναι να το αναποδογυρίσετε και να το χτυπήσετε ελαφρά στον πάτο. Αν ακουστεί σαν να είναι κούφιο, είναι έτοιμο.

Αφαιρέστε το ψωμί απ’ το φούρνο και αφήστε το να κρυώσει πάνω σε μια σχάρα.

Απολαύστε το!!





Thursday, October 17, 2013

Ολλανδικά μηλοπιτάκια - Appelflappen

Τις τελευταίες μέρες κάνει αρκετό κρύο και η βροχή έρχεται και φεύγει τόσο άξαφνα που γίνεσαι μούσκεμα πριν καν προλάβεις ν’ ανοίξεις ομπρέλα. Κάτι ξέρουν οι Ολλανδοί και δεν κυκλοφορούν με ομπρέλες παρά μόνο με αδιάβροχα. Εγώ ακόμα να μάθω.






Τον πεθύμησα αυτό τον καιρό, χρειαζόμουν να νιώσω την αλλαγή των εποχών. Να βάλω τις μάλλινες κάλτσες μου, να μένω μέσα κουρνιασμένη στην πολυθρόνα μ’ ένα καλό βιβλίο, να ανάβω το φούρνο και ν’ αρχίσω τα ψησίματα.






Ψήνω διάφορα τον τελευταίο καιρό, όποτε δηλαδή μπορώ να ξεκλέψω λίγο χρόνο γιατί πνίγομαι στη δουλειά, και προχθές έφτιαξα αυτά τα μικρά ολλανδικά γλυκίσματα. Όταν πρόκειται για τέτοιου είδους γλυκά οι Ολλανδοί ξέρουν τί κάνουν. Τρανή απόδειξη η κλασική ολλανδική μηλόπιτα (Appeltaart) αλλά κι αυτά εδώ είναι εξίσου νόστιμα και πιο χαριτωμένα.






Είναι τα ολλανδικά appelflappen (ενικός: appelflap), ατομικές τριγωνικές μηλόπιτες φτιαγμένες με τραγανή, βουτυρένια σφολιάτα και γεμισμένες με τριμμένο ξινόμηλο, μαύρη ζάχαρη και μπαχαρικά. Παραδοσιακά, τα appelflappen πασπαλίζονται γενναιόδωρα με άχνη ζάχαρη, οι Ολλανδοί εν γένει βάζουν πολλή άχνη ζάχαρη πάνω στα γλυκά τους, αλλά είναι ακόμα πιο απολαυστικά όταν συνδυάζονται με σαντιγύ και δη όταν αυτή είναι αρωματισμένη με ουΐσκι.






Μήλο, μπαχαρικά και single malt· ονειρεμένο ταίριασμα, ικανό να σας ζεστάνει ένα κρύο και συννεφιασμένο απόγευμα φθινοπώρου.











Appelflappen – Ολλανδικά Μηλοπιτάκια και Σαντιγύ με Ουΐσκι

Η εποχή των μήλων είναι επίσημα εδώ και οι επιλογές πάμπολλες. Εγώ χρησιμοποίησα Goudrenet (ολλανδική ποικιλία) αλλά και τα Granny Smith ή οποιαδήποτε άλλη καλή ποικιλία ξινόμηλων θα ήταν καλή επιλογή.
Μπορείτε να φτιάξετε τα μηλοπιτάκια με σπιτική σφολιάτα ή του εμπορίου. Προσέξτε μόνο να είναι φτιαγμένη με βούτυρο. Αυτό είναι που κάνει τη διαφορά στη γεύση και ποιότητα της σφολιάτας.






Μερίδες: 8 appelflappen

Υλικά

για τα appelflappen
350 γρ. (2 μεγάλα) ξινόμηλα
2 κουταλιές σούπας μαλακιά μαύρη ζάχαρη
¾ κουταλάκι γλυκού κανέλα σε σκόνη
Μια πρέζα τριμμένο μοσχοκάρυδο
1 φύλλο σφολιάτας (40 x 24 εκ. περίπου), ξεπαγωμένο

1 μικρό αβγό, ελαφρά χτυπημένο, για το άλειμμα
Άχνη ζάχαρη και κανέλα για το πασπάλισμα

για τη σαντιγύ ουΐσκι
250 ml κρέμα γάλακτος, πλήρης (35% λιπαρά)
2 κουταλιές σούπας ψιλή ζάχαρη
2 κουταλιές σούπας single malt ουΐσκι

Ειδικά εργαλεία: μεγάλος τρίφτης, λαμαρίνα, λαδόκολλα, πινέλο ζαχαροπλαστικής, ηλεκτρικό μίξερ βάσης ή χειρός


Προετοιμασία

για τα appelflappen
Καθαρίστε τα μήλα και τρίψτε τα στον χοντρό τρίφτη μέσα σ’ ένα μπωλ. Προσθέστε τη ζάχαρη, την κανέλα και το μοσχοκάρυδο και ανακατέψτε καλά μ’ ένα κουτάλι.

Προθερμάνετε το φούρνο σας στους 200 βαθμούς Κελσίου.
Καλύψτε τον πάτο μιας λαμαρίνας με λαδόκολλα.

Απλώστε τη σφολιάτα σε ένα κομμάτι λαδόκολλας και κόψτε την σε 8 ίσα τετράγωνα κομμάτια, κόβοντας και πετώντας την επιλέον ζύμη. Τοποθετήστε 1 κουταλιά σούπας από την γέμιση στο κέντρο κάθε κομματιού και διπλώστε από πάνω τη ζύμη ώστε να δημιουργήσετε τρίγωνο. Ενώστε τις άκρες καλά και πιέστε τες με τα δόντια ενός πιρουνιού για να τις σφραγίσετε.
Μεταφέρετε τα μηλοπιτάκια στην λαμαρίνα, αλείψτε τα με αβγό, κάντε τρύπες στις κορυφές με ένα πιρούνι και τοποθετήστε στο μεσαίο ράφι του φούρνου. Ψήστε για 20 λεπτά περίπου μέχρι να πάρουν ένα χρυσοκάστανο χρώμα και να φουσκώσει η σφολιάτα.
Αφαιρέστε τα απ’ το φούρνο κι αφήστε να κρυώσουν ελαφρά.

Σερβίρετε ζεστά, πασπαλισμένα με άχνη ζάχαρη και κανέλα, συνοδευμένα από μια γεμάτη κουταλιά σαντιγύ με ουΐσκι.

Σημείωση: Αν σας μείνει γέμιση, μην την πετάξετε. Είναι υπέροχη πάνω σε παχύ γιαούρτι. Ακόμα και το σιρόπι που δημιουργείται μέσα στο μπωλ με τα μήλα, τη ζάχαρη και τα μπαχαρικά, είναι ένα πρώτης τάξεως λικεράκι στιγμής.

για τη σαντιγύ με ουΐσκι
Στο μπωλ του μίξερ βάσης (ή σ’ ένα μεγάλο μπωλ και χρησιμοποιώντας μίξερ χειρός) ρίξτε την κρέμα γάλακτος και την ζάχαρη και χτυπήστε στο δυνατό με το εξάρτημα “σύρμα” μέχρι να έχετε μια απαλή σαντιγύ. Προσθέστε το ουΐσκι και χτυπήστε στο δυνατό μέχρι να έχετε μια σφιχτή σαντιγύ.
Κρατήστε τη σαντιγύ στο ψυγείο μέχρι την στιγμή που θα την σερβίρετε.





Sunday, October 13, 2013

Βόρεια Εύβοια σε φωτογραφίες

Νιώθω σαν να έχω επιστρέψει στην Ολλανδία εδώ και μήνες ενώ έχουν περάσει μονάχα δέκα μέρες. Παράξενο πώς αλλάζει η αντίληψη του χρόνου όταν γυρνάς από διακοπές, ε;

Ο καιρός είναι χάλια, κάνει κρύο και βρέχει ασταμάτητα από χθες το βράδυ, και η μόνη ηλιοφάνεια έρχεται μέσα από τις φωτογραφίες των διακοπών μου στη Βόρεια Εύβοια.

Είμαι ερωτευμένη με αυτό το μέρος. Ο θείος μου πριν χρόνια αποφάσισε ν’ αγοράσει και να ανακαινίσει ένα παλιό πέτρινο σπίτι σ’ ένα ονειρεμένο ορεινό χωριό της Βόρειας Έυβοιας με την πιο εκληκτική θέα των γύρω βουνών και του Αιγαίου, και όποτε βρίσκομαι εκεί νιώθω πως είμαι στον παράδεισο.

Η Εύβοια είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας μετά την Κρήτη και για τους περισσότερους, Αθηναίους τουλάχιστον, δεν θεωρείται νησί αφού είναι τόσο κοντά στην Αθήνα. Η Βόρεια όμως Εύβοια είναι κάτι διαφορετικό. Είναι πανέμορφη και καταπράσινη, με δέντρα όσο φτάνει το μάτι σου. Έλατα, πεύκα με εκείνο το εντυπωσιακό, σχεδόν ηλεκτρίκ, ανοιχτό πράσινο χρώμα και πολλά οπωροφόρα δέντρα. Οι φιρικιές ήταν γεμάτες μικροσκοπικά μηλαράκια που είχαν γεμίσει τα λιθόστρωτα δρομάκια του χωριού και δεν έκανες βήμα δίχως να σκοντάψεις πάνω τους. Έψαχνα απεγνωσμένα για σύκα αλλά τα δέντρα ήταν γυμνά από καρπούς, μόνο τα τεράστια συκόφυλλα έμεναν να κρέμονται από τα ηλιοκαμμένα κλαδιά. Αντ’ αυτών βρήκα σταφύλια κάθε λογής με τον φρεσκοφτιαγμένο μούστο των παραγωγών του χωριού να μυρίζει απ’ άκρη σ’ άκρη, βρήκα ρόδια χοντρουλά και ζουμερά, μανιτάρια να κρύβονται στο δάσος, καρύδια, κάστανα.
Δεν μάζεψα μανιτάρια, είναι επικίνδυνη δραστηριότητα, αν δεν ξέρεις τί κάνεις μπορεί να δηλητηριάσεις ή να δηλητηριαστείς, και αρκέστηκα στην όμορφη θέα από το βουνό.

Και μετά, μόνο δέκα λεπτά με τ’ αυτοκίνητο απ’ το βουνό, φτάνεις στη θάλασσα, στο Αιγαίο, με το μπλε του χρώμα που κάθε φορά που το αντικρύζω σκυρτά η καρδιά μου. Η θάλασσα ήταν ζεστή και οι ώρες που περνούσαμε στην παραλία ήταν πολύτιμες. Ήταν τόσο ήρεμα, τόσο μοναδικά.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από την Βόρεια Εύβοια. Το χωριό που μείναμε αλλά και την Λίμνη Ευβοίας, εκεί όπου η θάλασσα είναι τόσο όμορφη και γαλήνια που σε ξεγελάει και σε κάνει να πιστεύεις πως είναι πραγματικά μια τεράστια λίμνη. Ελπίζω να τις απολαύσετε.